کارش جوریه که سه هفته سرکاره یک هفته خونه،سالهاس کلی وسیله ی خراب تو خونه دارم توجه نمیکنه هی وعده و وعید،ظهرا اگر سنگ از آسمون بیاد پایین باید بخوابه دیروز ظهر دوست داشتم برم بیرون گفت می‌برمت هم ولی رفت خوابید متنفرم از اینکه بهم دروغ میگه،آخرش هم با برادرم و خانمش رفتم بیرون دلم گرفته بود نمیتونستم خونه بمونم باید میرفتم که بهتر بشم اونوقت همین آدم اگر ظهر پدر و مادرش چیزی ازش بخوان روی چشم می‌ذاره ولی برای من و بچه ام باید صبوری کنیم هشت ساله بااین اخلاقش کنار اومدم،صبح فهمیدم رابطه میخواد همکاری نکردم تا بخوره تو ذوقش تا بدونه چقققدر تلخه تو ذوق خوردن داریم میریم زوج درمانی ولی از اونم مایوس شدم کلا خیییلی ناراحتم تو را خدا کسی نگه سیاست بخرج بده چه سیاستی بالاتر از صبوری و چرا همیشه من کوتاه بیام چرا
با خودش هم حرف زدی؟
خدایا ب پستت ربطی نداشت ولی من خوندم متنتو نمیدونم چرا گریم گرفت . فک کنم روانی شدم 😭😭
اشتباهت اینه ک کوتاه میای
گاهی نباید کوتاه اومد و خیلی مستقیم خواسته رو بیان کرد
خوب کاری کردی . بی مسئولیته بنظرم.
من همسرمو درک نمیکردم تا اینکه خودم رفتم سرکار
اگه میبینی برای مامان باباش زرنگه دقت کن ببین چرا...شاید اونا ازش تشکر میکنن یا ازش تعریف میکنن مردا دوست دارن تامین کننده باشن با زبون چرب و نرم رامش کن
شاید وقتی سه هفته نیست این طور شده. میگه کارات رو دیگه خودت انجام بده.
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز
