اینایی که میگی ارثیه.
توی خانواده کسی هست یا بوده که چنین مشکلی داشته باشه؟
اینا اکثرشون ارثیه، درست میشه اما خیلی کار سختی دارههه.
میگی لجبازه
با تمااااام وجودم دیدم وقتی عصبی بشی، یا بزنیش، لجباز و لجباز و لجباز تر میشه.
بعدم فقط 4 سالشه جوون که نیست، میشه گفت طبیعیه.
اول پیش روانشناس ببر. یکی دو ماه تحت نظر روانشناس باشه. ولی ببین اصلا توی این مدت نزنش
ببین دعوای خواهر برادری خیلی طبیعیه، ما ام داریم خیلیم داریم، اما دعوای اینمدلی بین مادر و دختر اصلا نمیییییشه.
نه بزنش، نه دعواش کن، ببین هرررررکاری کرد خیلی خوب باهاش حرف بزن. بی اهمیتی کن به لجبازیاش.
ببین یه چیزیو که مطمئنم اینه، وقتی داره لجبازی میکنه، مثلا بگیم، میگه من فلان اسباب بازی و میخوام(مثلا) بعد نمیخری، شروع میکنه نق نق کردن و غر زدن، نمیاد خونه، وایمیسته میگه تا نخری نمیام، جیغ میزنه، آبروتو میبره
اصلااااا اهمیت نده.
دستش و بگیر بغلش کن بوسش کن آروم ببرش خونه.
اگه ام نمیومد، اصلا نزنش یا هولش بدی بکشیش که بیاد. حتی آروم. خیلی مهربونانه ببرش خونه.
بعد توی خونه، اگه بهونه گرفت، بحث کرد، جیغ زد، اصلا اصلا اهمیت ندین، هیچکس.
طول میکشه ها شاید یکی دو ماه کامل باید عذاب بکشی و اهمیت ندی.
ولی بالاخره درست میشه.
وقتی واکنش نشون میدی اونم میبینه موفق شده، ادامه میده.
این بدترین کاره.
خب تا ابنجا طبیعی بود.
بعدم اینکه با بقیه بدرفتاری میکنه، این یکم غیرطبیعیه.
توی بچگیش ممکنه دچار بیماری روانی شده باشه.
ببین کسی که پر از عشق باشه، از بچگیش همش باهاش با مهربونی رفتار شده باشه، خب خودشم مهربونه با بقیه.
اما اینی که میگین رفتارش بده خب خودتون فکر میکنین چی باعثش شده؟
شما تو بچگی کم گذاشتین واسش؟
کم مهربونی کردین؟
رفتار بدی داشتین باهاش؟
دعوا با همسرتون داشتین؟
فیلم های خشن و ترسناک میدیدین؟
و حواستون باشه، بچه تاحالا مورد اذیت و آزار بد... قرار نگرفته؟
یا شوخیای نا مناسب، همون چلوندن توی بچگی،
کسی تاحالا این رفتارارو باهاش نداشته؟
هرکدوم از اینا باعث پرخاشگریش میشه
اما مطمئن باش بدرفتاری و حتی یه ذره بی عصابی شما قضیه رو بدتر میکنه.
خیلی رابطتونو باهاش خوب کنین مدام بغلش کنین مدام باهاش بازی کنین. بزارین هیجانش خالی بشه
شاید لازم باشه حتی قرص های عصاب بخورین، طبیعیه سر و کله زدن به بچه پرخاشگر اصلا چیز قابل تحملی نیست. اما برای بهتر شدنش مجبورین.