دقیقا همینطوره. یه چیزی رو میخوام بنویسم، شاید حوصله ت نکشه بخونی یا برات بی اهمیت باشه.
امشب به همسرم میگفتم اگه برگردی به ۶ سال پیش بازم با من ازدواج میکنی؟ گفت اره زودتر هم میومدم
گفتم با همه بداخلاقیام؟ گفت تو بداخلاق نیستی
گفتم با همه بی نظمیام؟ گفت تو خیلی هم منظمی این همه انرژی میذاری برای زندگی با این شرایطت
بعد حرف این شد که بچه مون به کی بره و شبیه کی بشه؟ گفتم چهره فلانی رو دوست دارم گفت تو خیلی خوشگلتری دوست دارم دخترم عین خودت باشه.
میدونی خیلی برام جالب بود که هیچکدوم ار نقص های منو نمیبینه! من میدونم گاهی اخلاقم تنده، میدونم یه روزایی کم میارم و اونجوری که دوست دارم منظم نیستم،میدونم موهام کم پشته، میدونم بخاطر بارداریم یه سری تغییراتی کردم که دوستشون ندارم، ولی اعتماد به نفسی که بهم میده برام از هر چیزی قشنگ تره.