شما نیمه خالی رو میبینی ، نیمه پر رو هم ببین خیلیا هستن که درمانشون رو پیگیری میکنن، از اونا نیستن فقط بخوان دو تا قرص بالا بندازن سرخوش شن.
بخاطر ناآگاهی هایی که دارن خودشونو وارد منجلاب نمیکنن که بعدش بخوان بمیرن. چمیدونم مثل ازدواج با ادمای غلط و ... بخاطر نقص آگاهی از دنیا و آفرینش احساس پوچی نمیکنن و ...
یه عده ی کمی این وسط شرایط بدی دارن ، یا روانشون از همون بدو واقعا مشکل داره یا اینکه تو محیط بدی رشد کردن. اینا حق دارن افسرده باشن، اما از دل همینا هم آدمای موفق زیادی تو جامعه اومده.
من خودم تو مشاوره بودم، طرف صد دفعه میاد میگه شوهرم جونم به لب رسونده، افسرده شدم. بعد میگه پدرم بهم ارث اپارتمان داده، اما میترسم جدا شم! خب تو که به حرفای کارشناس توجه نمیکنی باید خودتو بکشی!
بازم میگم آدماییی هستن که اختلال شدید روان دارن و باید بهشون توجه بشه ، این چیزا رو میدونم. من کلی گفتم