معیارش برای خوب بودن و خاکستری بودن آدمها برام عجیب و طرز تفکرش را از سر تنهایی می دونستم
و متر و ملاک خوبی شون طرز برخورد اونها با خودش بود اگر باهاش مهربان و گرم برخورد می کردند، انسانهایی بزرگوار و خوب و تمام عیار.
ولی اگر کسی ،برخوردش باهاش معمولی بود،به چشم ش انسان چندان قابل تعریفی نبود
