منم مامانمو هیچ وقت نمیبخشم:)
خدا واسشون شما رو نگه داره. من هیچوقت جرات نمی کنم با مثلا مادرم حرف بزنم؛مشورت کنم دردل کنم؛شروع میکنه ترور شخصیتی کردن. بخدا پریود میشدم استرس داشتم الان چطوری بگم بهش؛یعنی کوچکترین چیزا رو به مصائب تبدیل می کنه. منم تنهام همیشه توی اتاق خودمو حبس می کردم گریه می کردم ولی به مامانم چیزی نمی گفتم.بهتر از تحقیر و طعنه بود.
وفتی گفتین به حرفاشون گوش میکنم؛گفتم وای خدایا مگه میشه...خوش بحال بچه هاش
مادر عزیز حرف خیلی ارزشمنده
ولی حرف منم گوش بده لطفا
شما حتی اگه فشار زندگی روت باشه باید دخترتو بزنی ؟
فاحشه صداش کنی ؟
جلوی زن برادرت برادر زاده هات و پدر و مادرت که سالی یبار میبینیشون بچه ۲۰ سالتو بزنی ؟
که چرا سیب زمینی غذارو خورده
واقعا مادر بودن اینجوریه ؟ اگه اینجوریه لعنت به من اگه بخوام مادر بشم
مادر من خیلی خوبیه داره
ولی یه ایراد بزرگ هم داره از کودکی تا الان من و خواهر و برادرام با هرکی دعوامون میشد حتی اگه مقصر نبودیم مامانم ما رو دعوا میکرد وسرکوبمون میکرد و باعث شد کمبود اعتماد به نفس داشته باشیم.
واین باعث شد من الان تمام قد از بچه هام حمایت کنم و ترسو بارشون نیارم.
میفهمم...
من از اینکه دختر داشته باشم همیشه بدم میومد...
همیشه میگم یتیم بودن و نداشتن مادر بسیااااار بهتر از مادرِ بد بودنه؛دختر دایی خودم یتیمه ولی خیلی بهتر از منه روحیه و زندگیش؛ولی من توی شکنجه گاهِ مادر بزرگ شدم و فقط امثال خودمون می دونیم که توی بقیه ی زمینه های زندگیمون؛چقدر تاثیر مخرب گذاشته وجود چنین مادرایی...
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
