من شوهرم تک پسره ، برای خانواده خودش و فک و فامیلش هم سنگ تموم گذاشته ، الآن خانواده و فک و فامیلش پسرم رو می پرستن ولی منو محل نمی ذارن ، گاهی وقت ها احساس می کنم فقط میخوان بچه ام بزرگ شه ازم بگیرنش و خودم رو از زندگی بندازن بیرون ، نمی گم اختلاف ندارم باهاشون ، میونمون شکرآبه ولی بیشترش تقصیر اونهاست ، خانواده شوهر فقط سواری میخان ، خیلی ناراحتم ، اصلا تو زندگی احساس امنیت نمی کنم
هر تک پسری که دیدم خانوادش همینجوری بودن
وضع منم همینه زندگیم رو هواست
چقدر شبیه منی
ولی ما واقعا اختلاف داشتیم و یه ماه ک خونه بابامم
بدون بچم
اگه خونه دار هستی ب این چیزا فک نکن از بچت مراقبت کن
پول جمع کن که اگه قصدسونم اینه حداقل دست خالی نری
ممنون
ب من تو صورتم میگفتن تو کاره ای نیستی بچه برا مرده
انقد بی ارزشم کردن ک خود ب خود کنده شدم از اون زندگی
ولی تو این یه ماه چیزی ک فهمیدم اینکه بچه رو باید حفظ کرد
بازم شرایطم فرق میکنه چون تهدید ب مرگ میشدم از سمت شوهرم
چه غلطا
چطور اجازه میدین اینطوری باهاتون صحبت کنند ؟؟؟
دوبار اگه قطع رابطه میکردی اوایل ازدواج و یک مدت طولانی نمیرفتی بخاطر آبروی خودشونم شده دیگه کاری به کارت نداشتن
گذشت کردن کلا اشتباهه
به جهنم که طرف مادرشوهره یا پدر شوهر یا هرکسی
کسی که شعور نداره باید سنگ رو یخش کنی بفهمه برات مهم نیست
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
34 ثانیه پیش
36 ثانیه پیش
37 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز
