عزیزم... ببین رفتی خونه مامانت... سعی کن مدیریت کنی همه رو با هم داشته باشی... نکه رفتی... داداشت دیگه اون عشق و دلسوزی که برات داشته رو از دست دادی... کلا مادر تم یکم دلخور شده.... خودتم الان حالت بده.... دیگه رو بچت اون دلسوزی و عشق قبلی کم رنگ تر میشه...؟ الان به نظر خودت از بچت مراقبت کردی...
امروز میگه ما ادم نبودیم بچمون تو دست این و اون بود همش؟چون به این و اون اعتماد داشتیم نه مثل تو....
گفتم شانس اوردی که بلایی سربچه هات نیومد.دیگه روم نشد بگم برادر خودت چقدر منو دستمالی کرد،بچه خواهرت من ۸ ساله رو تحدید میکرد تا لبمو بوس کنه و من چقددددر ترسیدم.
بهش نگفتم شوهر خواهرت چه پیشنهاد بی شرمانه ای به بچت داده و چقدر بهش اسیب رسونده.
روم نشد بگم دیوونه بازی های من مال اعصابیه که تو بچگی ازم خورد شد و همش نتیجه همین اعتماد تو بود به اطرافیانت.😔😔😔😔😔😔
بخدا چشمام داره اتیش میگیره از بس گریه کردم.
میگین مدیریت کن .
بچه باید سر ساعت غذا بخوره اینجا شام ساعت ۱۱_۱۲ شبه نهار ساعت ۴ بعد از ظهر.صبحانه ساعت ۱۱ صبح بیدار بشیم تا ۱۲ باید صبر کنیم.
صدبار هم گفتم اما منو حرفمو هیییچی حساب نمیکنن.
هیچی دلمو نشکوند به اندازه این حرف که اره از اولم شوهرت وصله ما نبود.
میگم چرا دادین پس؟میگه تو غلط کردی رفتی.
چرا میگه وصله ناجور چون شوهرم از اول جلوشون وایساد .
من بچشونم میبخشن اما اونو کینه کردن.
من خونم سمت غربه و خانوادم شرق دیشب حرف خونه شده پورم میگه ببخشیدا و لی من سگ و گربم رو اونجا نمیبندم.
الان میگم هرکی هر چی دلش میخواد به من میگه مامانم میگه راست میگه بعدم مگه اونجا خونه توئه که ناراحت میشی؟
من یه طبقه از خونه پدرشوهرم زندگی میکنم
همه جوره پشت هم هستن خانوادم جز من که ازدواج کردم.
انگار من مال اینا نبودم از اول.
چون همش احترام‌نگه داشتم و هیچی نگفتم اما خواهر و برادرم با اینکه از من کوچیکترن کسی جرات نداره بهشون حرف بزنه.
