بابت همه لحظاتی که با محدودیت های نوجوانی و جوانی ام سوخت .
برای از ته دل و بلند نخندیدن هایم تا نگویند زشته. برای انتخاب نکردن رنگ های شاد برای لباس هایم.
برای رها نکردن موهایم در باد.
برای همه کارهایی که به دلیل حرف ها و قضاوت های پوچِ دیگران به انجام نرساندم .
به نظرات بقیه اهمیت دادم
به چشمانم بدهکارم چون گریه کردم دلم را شکستند
اما حالا آماده ام تا همه حساب های گذشته را با خودم تسویه کنم
از اعماق وجودتان با همه توانتان زندگی را زندگی کنید♥️
🌷
