سلام
من اولین باره توی این سایت تاپیک میذارم راستش یه مدت صحبت های شماها رو میخوندم و خیلی بهم کمک کرده بود میخوام این بار راجع به مشکل خودم راهنماییم کنید
بچه ها من این روزا اصلا خوب نیستم
خیلی تنهام و افسرده
راستش من یه دوست و همکار داشتم که دوست پسرم نبود بخدا دروغم نمیگم ولی از داداشم هم نزدیک تر بود خیلی با هم صمیمی بودیم و هوای هم رو داشتیم تا اینکه اون برای ادامه تحصیل رفت یه شهر دیگه و اولش قرار بود منم برم ولی نشد از اون موقع با هم دعوا کردیم قهر و آشتی کردیم و خلاصه دوستیمون خراب شد الان هم قهر نیستیم ولی دیگه هم اون آدمهای قبل نیستیم من با تمام وجودم دوستش داشتم و الان که اون نیست با هیچ کس نمیتونم ارتباطی برقرار کنم تنهایی داره دیوونه م میکنه بچه ها دیگه هیچ کس به چشمم نمیاد هستن کسانی که تلاش میکنن توجهم رو جلب کنن اما من با وجودی که دوست دارم ادم جدیدی وارد زندگیم بشه ولی نمیتونم نمیشه هیچ کس مثل اون نمیشه من دیگع به هیچ چیز امید ندارم از این روزهای دلگیر متنفرم