خودش ۲۰ سالشه و وااااقعا یه دوست داشتن سرسری نیست، اسمشو میارم احساساتی میشه و گریه اش میگیره
رفتارهایی ازش دیدم که واقعا پیداست چقدر طرف رو دوست داره
اکیپ دور هم جمع شده بودیم هرکسی یه چیزی میگفت
-سارا: اختلاف سنی اونقدرم مهم نیست و خیلی ها هستن با ۱۳ سال اختلاف سنی زندگی میکنن و موفقن
-مریم: اما نمیشه نادیده اش گرفت، دو دهه اختلاف دارین
-سپیده: مهم اینه که دوستش داری اگه واقعا همه جوانب رو بسنجی و پسره آدم درستی باشه، زندگی مشترک موفقی خواهید داشت
-نظر من بین جمع این بود: اختلاف سنی مهمه ،رفتارهای متفاوت ،سن متفاوت ، اون ذوق تو رو نداره ، خیلی چیزا به چشمش پیش پا افتاده ست ، اما اختلاف سنی نمیتونه مانعتون بشه . گفتم بره مشاوره
به نظر شما کدوم نظریه بهتر بود؟ نظر خودتون چیه؟ لینک تاپیک رو واسش میفرستم بیاد بخونه همه نظراتونو
