«هر که یک حاجت برادر خود را بر آورد، چنان است که در همه عمر خود خدا را خدمت کرده است». [۲]
و فرمود: «هر که راه رود به جهت حاجت برادر خود در یک ساعت از شب یا روز، خواه آن را بر آورد یا نه بهتر است از برای او از اعتکاف دو ماه». [۳]
[۲]: ۱۰. بحار الانوار، ج ۷۴، ص ۳۰۲، ح ۴۰.
[۳]: ۱۱. احیاء العلوم، ج ۲، ص ۱۸۵.
