سلام
من سه ساله زندگی مشترکمو شروع کردم، زندگیمون بالا پایین زیاد داشت، سعی میکردم زمدگی خوبی بسازم، زندگی خوبی داشته باشیم، ولی دیگه با رفتارهای شوهرم نمیتونم تحمل کنم، حسرت به زندگی رمانتیک دو نفره توم‌مونده، اینکه یه بار بریم بیرون چیزی باشه که من میخوام اونم رضایت بده، اینکه حتی یه چیزی دوس داشته باشم ببینیم خیلی غر میزنه، از نظر مالی تا اونجایی که داره ساپورت مالی میکنه منو، هرچند بگم در قبل ازدواجم هم از طرف خانواده ساپورت مالی میشدم، من برای عشق ازدواج کردم، ولی الان عشقی نمیگیرم، همش حس میکنم دارم میشم مثل مامانم که از همه چیش برای زندگیشون گذشته، هیچ چیزی برای من نیست تو این زندگی، هیچ پیشرفتی نکردم، همش درگیریهایی تو این زندگی داشتم که نتونستم به خودم و چیزی که میخوام فکر کنم، قلنا خیلی‌دوس‌داشتم‌همش غذا درست‌کنم خوشحالش کنم، ولی اینقدر سر هرچیز کوچیکی ناراحتم کرده دیگه حاله غذا دریت کردنم ندارم، هر حرفی که میزنم یادش نمیمونه، کلا هروقت خوشحالم یه کاری میکنه ناراحت بشم، خسته شدم، خیلی وقته حسه خوشبختی نکردم، شده مانع پیشرفتم، ازش کینه کرفتم، از ناراحتی و کینه ای که نسبت بهش دارم بعضی وقتها بهش توهین میکنم، خودم ناراحت میشم، ولی به مرز جنون‌منو میرسونه، خیلی ناراحتم میکنه، خسته شدم واقعا، دنبال یه روز با ارامشم، یه روز که دوتایی بریم خوش‌بگذره؟ نشد‌یه‌روز‌بریم‌جایی بهمون‌خوش‌بگذره، خستم واقعا خسته
