دوستای گلم سلام
من یه مامان پسر بچه ی ۴ ساله ام که وقتی به دنیا اومد دست تنها بزرگش کردم و تاحالا هم کمکی نداشتم،همسرم هم دیر خونه میاد و وقتی برای ما نمی ذاره.خیلی اذیت میشم چون هر شب تا ۵و ۶ صبح بیدارم و مشغول جمع و جور کردن آشپزخونه ام،با این حال بازم کارهای زیادی دارم که میمونه ، صبح ها هم همیشه خسته و عصبیم، دلم برای بچه ام میسوزه سر کارهای من افسردگی گرفته،
دوستای عزیزم میشه بهم راهنمایی کنید چطوری برنامه ریزی کنم که هم به کارهای خونه برسم هم به بچه ام و هم به خودم؟ دست تنهام واقعا کم آوردم
ممنون‌میشم راهنماییم کنید
