خدایا به ته خط رسیدم به کی پناه ببرم؟؟؟

شاهرخی جان. اشتباهت همینه. فکر میکنی قبول شی موفق شدی. اگه قبول نشی یعنی شکست خوردی. 

اولا چرا الکی الکی یکسالت هدر بره؟ مگه کشکه؟

دوما یه لشگر آدم میشناسم اصلا تحصیلات دانشگاهی ندارن. تا دیپلم خوندن. 

الان دو برابر دانشگاهی پول در میارن.

طرف رفت زبان خوند. در کلاس زبان‌ . الان شده مترجم شرکت‌. حقوقش دو برابر معلمه.

طرف رفت دوره گرافیک. الان متخصص گرافیک شده‌ . همون دانشگاه میاد بهش طراحی میده انجام بده. 

ضمنا سایت هایی هستن که مدرک دانشگاهی معتبر بهت میدن. مثل سایت مکتب خونه. اونجا یه تخصص یاد میگیری. بهت مدرک معتبر میدن میتونی باهاش کار کنی هرجا. 

کسایی که دانشگاه رفتن و مدرک گرفتن و الان بیکارن زیاد میشناسم. همونا هم افتادن دنبال یاد گرفتن زبان یا گرافیک.

تو میتونی بدون قبولی، بشینی مهارت یاد بگیری . و متخصص بشی

من معلم شدم. وقتی دانشگاه قبول شدم از شادی منفجر شدم. 

فکر کردم دیگه تموم شد مشکلات.

اما دیدم کسایی که دانشگاه نرفتن و زبان خوندن، الان از من ده قدم جلوترن.

مثلا الان آموزش پرورش بنا داره فرانسوی هم اضافه کنه به دروس بچه ها. کمبود نیرو داره‌ . دوستم مسلطه به فرانسه. دانشگاه هم نرفته هیچوقت. شک نکن امثال اینو جذب میکنه دولت. 

.

البته خودش قبلا استخدام شده بود بعنوان مترجم و ماهانه ۱۵ میلیون میگیره. 

.

بچه هایی هم که گرافیک رفتن یاد گرفتن الان  وضع شون بهتره. از دانشگاه فکرتو بکش سمت تخصص. 

تلاش کن که تا سال بعد همین روز، مسلط به یه زبان و یه تخصص باشی.  

متوجه نشدم که گفتی سنم کم نیست بخوام تغییر بدم هدفمو..

یعنی چون سن ات بالاست دیگه توان یادگیری مهارت نداری؟ 

چرا فقط یک هدف؟ 

یادم رفته چیا گفتیم اما فکرکنم همونی بودی که آزمون استخدامی رو ازش غفلت کرده بود. 

مگه معلم شدن فقط ۱ راه داره؟

شما زبان یاد بگیر... مدیران مدارس التماس میکنن بیای تدریس کنی. 

یادگیری به سن نیست.

وقتی خودت به خودت بگی نمیتونم، واقعا هم نخواهی توانست.

بخودش