اوایل کرونا خانوادم مجبورم کردن مرغ عشقمو که جونم به جونش وابسته بود رو بفروشم (میترسیدن کرونا ازون منتقل بشه) بعد اسیب شدید روحی خوردم و کسی درکم نکرد و دلتنگیم منجر به افسردگیم شد و هر روز با اینکه دوسال گذشته دارم بدتر میشم
گاهی اوقات فکر میکنم شاید من خیلی عجیبم که انقدر یک پرنده رو دوست داشتم و دارم و از خودم لجم میگیره انقدر با بقیه متفاوتم😐
نظرتون چیه
نع عجیب نیستی
منم همینطورم
😂😂😂 خب برو‌یکی دیگه بگیر عشقت رو نثارش کن حالت خوب شه
سعی کن با نبودنش کنار بیاید
بله عجیبه بخاطر یه پرنده آدم افسردگی بگیره
حیوان خونگی که نباید وابستگی بیاره، همه حیوونا زود میمیرن، فکر کن مرده بود باید افسرده میشدی؟
اونم بعد از دوسال زیاد بشه!!!؟
به خودت مسلط باش گلم
نه عجیب نیست
منم اگه حیوون خونگی داشته باشم و بمیره احتمالا افسردگی بگیرم
هیچی عجیب نیست. ولی حتی اگه دور از جون اعضای خانوادت هم فوت شده بودن بعد یه سال واقن باید فراموش بشه و ب زندگی عادی ادامه بدی چه برسه به دو سال و حالا چه برسه به یه پرنده. بنظرم شما مشکلات دیگه ای از درون داری که پرنده رو بهونه کردی
