بنظرمن آدما یه جاها دیگه دست برمیدارن از همه چی...
یهو دل میکنن از همه چی !
نه که بزارن برن ...نه که نبینن ...
نه فقط بی حس میشن
میدونی مثل خنثی شدن میمونه!
دیگه مثل سابق واسه هرچیزی واکنش نشون نمیدن!
دیگه ردیف دندوناشونو واسه خنده بیرون نمیریزن!
میدونی ...؟بنظرم اینجا دقیقا جاییه که آدم بیش از حد فهمیده میشه ...
میدونه چه واکنش نشون بده چه نده اتفاق های خوب و بد میوفتن !
امیدوارم اگه روزی رسیدیم به این مرحله،دست کم یه دل زنده و شاد برامون باقی مونده باشه!
یه آرامش نابی که فقط بتونیم خودمون باهاش کیف کنیم...!
