عزیزم من خودم تو سن 17 سالگی ازدواج کردم شوهرمم21 سالش بود هیچ پشتوانه ایم نداشت ولی خودش پسر خوبو خوش اخلاقو سالمو زرنگی بود.ماهم باهم دوست بودیم چند ماه بعد از شناخت ازدواج کردیم.
شوهرم بنده خدا از بچگی یعنی 7.8 سالگی کار کرده خرج خونه داده یه زمین کوچیکم گرفته یه خونه درست کرده برا وقتی که ازدواج کرد من اینو تو یه تاپیکیم گفتم. که چقد ذوق داشتیم برای اون هونه ولی پدر شوهرم توش سکونت داشت سند سازی کرد خونه رو بالا کشید ما از صفر همه چیمونو شروع کردیم.گذاشتیم اومدیم یه شهر دیگه سختی زیاد کشیدیم ولی نزاشتیم کسی بفهمه مخصوصا من که تک دختر بودم وضع مونم بد نبود ولی چون دوسش داشتم موندمو زندگی کردم .خدایی شوهرمم قدر میدونه و الان 10 سال میگذره از ازدواج مون و همچنان همدیکرو دوست داریم.
شماهم اگه میتونی کنار بیای با وضعیت اون اقا و دوسش داری و مطمئنی از اخلاق و رفتارش به حرف دلت گوش کن انشالله که خوشبخت بشی.