شوهر من فرزند آخر خانواده س
پدرش سالهای قبل
و مادرش یک سالی هست از دست داده
ما بعد فوت مادرش عقد کردیم
خیلی به خواهر هاش وابسته ست
هر روز باید به دیدنشون بره تمام کارهاشون انجام بده
نزدیک ۶_۷ ساعت در طول روز پیش خانوادشه
منم تا حرفی راجب این موضوع میزنم به من میگه حسودی و خیلی سنگ اونا رو به سینه ش میزنه
واقعا دارم عذاب میکشم
زدم تو صورتش
خدارو شکر وابسته نیست
خدایی چجوری تحمل میکنی میزاری روزی 7ساعت با اونا باشه .شوهر من هروز به خواهراش زنگ میزنه من شاکی بودم😕
گناه داره شوهرت حس تنهایی داره بزار یکم خوب شه
با توام بهتر میشه
فرزند اوله حصله هیچکی نداره وابستگی ک جای خود
اوایل زندگی به خانوادش وابسته بود که کم کم این وابستگی از بین رفت الان وابسته به خودمو و بچه هامه
شاید چون تازه عزیزش رو از دست داده اینجوریه من هم تازه پدرم رو از دست دادم و هر روز دوست دارم برم کنار خانوادهم واقعا آرامش میگیرم
بي تفاوت باش
رمز موفقيت
وقتی آدم یکی از اعضای خانوادش رو از دست میده بیشتر قدر وقت گذرانی با بقیه اعضای خانواده می‌دونه
