به انتهای دوستیام با او نزدیک میشدم.
در مدت دوستیمان، زیباییهای کمیابی را با هم شریک شدیم.
چون دو آینه که مدام در حال انعکاس همدیگرند؛
ما در یکدیگر ابدیت را به تماشا نشستیم.
اما بالآخره روزی فرا میرسد که دایره میچرخد و دوران تمام می شود. هر زمستانی بهاری و هر بهار، پایانی دارد!
در جایی که عشق هست، دیر یا زود، جدایی هم هست...
👤 الیف شافاک
