نمیدونم واقعا نمیدونم کودوم راه درسته کودوم غلط ولی میخام باهاش سر سنگین باشم از طرفی ام نمیخام این زندگی داغون بشه چون ما یه بچه داریم و برا اینکارا دیره اینجورم ک فهمیدم اونم نمیخاد زندگیمون داغون شه چون بهش گفتم واقعا ازین زندگی سیری؟سکوت کرد ...
میخام من بعد منم بهش حواب پس ندم هرجا دلم خاست برم
دقیقا..چون خودمم سالها این مدل وابستگی ببمارگونه رو تجربه کردم.تا اینکه بعو چند سال فهمیدم سرش کجاها مشغوله...بازم وابستگیم بعد اینکه فهمیدم فوری کم نشدا طول کشید..شاید بگم پنج شش سال..ولی الان یه زن بدون وابستگی عاطفی ام بهش.حتی الان سه روزه رفته جایی کار داره اصلا دلم تنگ نشده..حتی خوشمم نمی یاد خودم زنگ بزنم ولی از اونجایی که گاهی دلش میخواد بحث درست کنه که چرا اصلا یه زنگ نزدی بجای قبلنا که بهش وابسته بودم روزی ده بیست بار زنگ و کلی پیام میفرستادم و چکش میکردم الان فقط روزی یا دوروز یه بار یه زنگ میزنم..اونم هرروز یک یا دوبار زنگ میزنه.مثلا یه ساعت پیش دیدم تو اینستا آنلاینه زنگ زدم که بعدا غرغر نزنه چرا زنگ نزدی بعد دیدم حواب نمیده.اگه قبلنا بود دلم شور میزد میترسیدم که وای الان با کیه و تا چند روز غصه میخوردم و عین دیوونه ها میشدم.دیدم جواب نمیده گفتم ولش خودش هروقت دید زنگ میزنه.دیگه خودمم مهمم اول.نه اون.
نخونده میگم تو دعوا هردوطرف مقصرن یکی کم یکی بیشتر
سلام
شما مشخصه که خانم فهمیده ای هستی. چون دعوا را به پدر و مادرت نکشوندی. چون بیشتر پدر و مادرهای دخترا بجای حل مشکل خودشون میشن مشکل و آتش اختلاف را زیاد میکنن چون فکر میکنن با طرفداری از دخترشون دارن بهش کمک میکنن دیگه نمیدونن تیشه به ریشه زندگیش میزنن. ولی سعی کنید اختلافاتتون را توی خونه خودتون و از راه صحیحش حل کنید نه با دعوا. هیچ مشکلی با دعوا حل نمیشه. شاید در ظاهر حل بشه ولی مثل آتش زیر خاکستر میمونه.
اره منم دیدم اطرافم برا همین از اول جوری رفتار کردم ک میدونه رفتارش بد باشه ب راحتی میزارمش کنار...ک البته من ادم ب شدتتتت وابسته ایم ولی تظاهرکردم اینجوری وگرن شدید دلتنگش میشم ولی خودمو کنترل میکنم نفهمه
