آدمیزاد سختشه که بگه..به من توجه کن..
برای همین قیل و قال راه میندازه، عصبی می شه، داد می زنه، قهر می کنه، با خودش و زمین و زمان لج می کنه، برای اینکه به چشم بیاد، برای اینکه دیده شه
تو فقط می بینی که چشماشو می بنده و داد می زنه و هیچی نمی شنوه؛ ولی اون داره میپره و دستاشو تکون می ده و می گه "هی، من اینجام، ببین منو "داره می گه "به من توجه کن."
و می دونی چقدر درموندست این جمله؟
سراسر استیصاله و اگه به زبون بیاد؛ دیگه گفتن و نگفتنش، فرقی نداره.
