اسی به اینده امیدوار باشید
من تحصیلاتتون رو نمیدونم تاپیکهای قبلی تم نمی خونم
اینکه علت طلاق هم چی هست به خودتون ربط داره
ولی به نظر من با همه سختی نباید بچه رو سقط کنی دوسه سال اول سخته ولی خانواده سه نفره خیلی میتونن خوشبختر باشن حامی هم باشن در اینده
اگر امکان شاغل شدن و کسب درامد داری
یا اگر بتونی از شوهرت نفقه بچه هاتو بگیری میتونی زندگی خوبی شروع کنی
الان چون شما به خودت حق انتخاب میدی در مورد بچه دو دلی
یک همسایه داشتیم
دخترش ازدواج کرد تهران خودشونم قم بودن
چند وقت یه بار دامادشون دخترشو میاورد قم
دخترش یک بچه یک سال و نیم داشت که شیربه شیر حامله شده بوددوباره باردار شد زندگی خیلی خوبی داشتن یک روز دوباره دختره با شوهرش امد قم به خانواده سربزنه که حالش بد شد بستریش کردن شوهره چون کار داشت مجبور شد برگرده تهران تنهایی خانمم چند روز بمونه بیمارستان
تو راه شوهره تصادف میکنه میمیره
این خانم چون بچه ها یادگار شوهرش بود با عشق به دنیااورد بچه رو یک بارم به سقط فکر نکرد
بچه اونم داره بی پدری میکشه
بی پولی میکشه حتی خانواده شوهرش حقشون رو از ارث گرفتن امده زیر زمین مادرش زندگی میکنه به امید اینکه بچه ها بزرگ بشن و خوشبخت
شما چرا فکر میکنید بچه هاتون قراره بدبخت بشن اینقدر فرزند که پدرشون رو از دست دادن ولی موفقن
شما باید قوی باشی
ببخشید طولانی شد