من‌مادر بدی هستم

عزیزم با اطمینان بهت میگم آسیب روحی میبینه این حرف من نیست روانشناس ها میگن یکم صبر کن من درکت میکنم خودمم شرایطم مثل شماست

ببینید من مخالف این نیستم مادر به خودش برسه ولی این دوره سنی رو تمام روانشناسان میگن مگر در موارد استثنایی نباید بیست و چهار ساعت بچه مادر رو نبینه 

شما که مادر همراهی داری بچه رو بگذار برو تفریح داخل شهر اینجوری بچه 3 ساله هم نمیخواد ببری 

واقعیتش پسر من سه سالش هست یعنی بیرون رفتن با یک نوزاد برام خیلی راحت تر از بچه 3 ساله هست واقعا شیطون کنجکاو و ریسک پذیرن تو این دوره 

عزیزم به خدا درکت میکنم منم مثل خودتم من مادرم هم فوت شده بچه هامو تنها بزرگ کردم ولی بچه گناه داره یکم دیگه صبر کن نتیجه اشو میبینی سختیش یکی دو ساله 

من هردو رو میبرم

اخه خودم  بدون اینا بهم خوش نمیگذره 

با اونام که حرص میخورم 

ولی خب باشن خیالم راحته

اگر بچه ات میمونه و بی قراری نمیکنه و خودتم مشکلی نداری  برو.....

اون بچه نیاز ب ی‌مادر شاد و پر انرژی داره 

بنظر من اگر بچتون حس میکنید به مادرتون هم وابستس حتما برید  بهرحال خودتون نباید فراموش کنید اما دیگ خودتون همه چیو در نظر بگیرید ک  رفتی مسافرت همش دلتون پیش بچه باشه و با عذاب وجدان بگزره بعد بدتر میشد مطمن  رو‌خلق و‌خو تون هم تاثیر میذاره 

وای من اصلا نمی تونم

منم باشم یا نمیرم یا میبرمشون، شما هم میتونی بری حاهاییکه نزدیکتره و خارج از شهر نری. دیگه آدم تا وقتی بچه کوچیک داره شرایطش سخته، همه همین شرایط دارن.