سلام دوستان تو دوراهی گیر کردم از بعد از عقد احساس پشیمونی دارم احساس میکنم نامزدمو دوسش ندارم ولی اون منو خیلی دوست داره یعنی عاشقم شده اصلا حالم خوب نیست. نمی تونمم به طلاق فکرکنم شاید راه حل خوبی باشه ولی بخاطر پدر ومادرم که خیلی واسم زحمت کشیدن نمی تونم اصلا بگم میترسم از ناراحتی و حرص و جوش چیزیشون بشه. به نظرتون باید بمونمو بسازم؟؟ ازطرفی هم میترسم تا آخر عمر احساسم همینجوری بمونه لطفا کمکم کنید
ازدواجتون سنتی بوده،؟
حتما پیش مشاور برو اون بهتر میتونه کمکت کنه
شاید اوایلشه این حسو داری
حتماً جدا شو
وقتی دوسش نداری معطل نکن و اسیر دوست داشتن های طرف و حرف دیگران نشو
یه چندماهی به خودن زمان بده ببین میتونی دوسش داشته باشی یا نه
فقط دختر بمون با این شرایط
اگز خوشت نیومد جدا شو
ادم فقط یبار زندگی میکنه
اگر اوایلشه تا یه حدودی طبیعیه بنظرم
منم اینطوری شدم.الان بعد 6سال همون حسو دارم ولی بنا به دلایلی خودمو به بیخیالی میزنم تا بهش فکر نکنم
دلیل خاصی داره یا صرفا ی حسه؟
یه چند وقت بخودت فرصت بده مشاوره برو
شاید احساساتت عوض شد
ولی اگه دیدی عوض نشد حتمااا جداشو چون بحث یه روز و دو روز نیس نمیتونی با آدمی که دوسش نداری یه عمر زندگی کنی
از اول دوسش نداشتی یا فقط بعد عقد حست عوض شده؟
هیچی سعی کن خوبیاشو ببینی و کم کم عاشقش بشی
مگ نامزد نبودید ؟تو دوران نامزدی همین حسو داشتی ؟
اینوحس واقعاطبیعیه چندروزاول این حس مسخره میادسراغمون منم اینجوری ششده بودم
ولی بعدچندروزدرست میشه
ارسال نظر شما
این تاپیک قفل شده است و ثبت پست جدید در آن امکان پذیر نیستجدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
