عزیزدلمی
بعضی خانم ها فکر میکنن همه ی خوبی ها باید از سمت آقا باشه مخصوصا دختر های مجرد قبل ازدواج ولی من و همسرم تقریبا اندازه ی هم واسه هم خوبیم ... تقریبا ۵ ساله وقتی حموم هم میرم بهش اطلاع میدم چون ممکنه اتفاقی بیفته ما تو این شهر تنهاییم ، دانشگاه که خوابگاه بودم طبقه همکف سوپر مارکت بود میخواستم برم آب بگیرم بهش میگفتم نه اینکه اجازه بگیرم اطلاع میدادم که مثلا اگه بیرون خوردم زمین چیزی شد بدونه واسه چی رفته بودم...
به خانواده ش احترام میذارم، با اولین حقوق پرستاریم همشون رو بیرون بردم شام...خودش وقتی پول لازم شده النگو هامو فروختم دادم...ما از یه شهر با فاصله ی ۵ ساعته بودیم که قسمت هم شدیم ...چند سال تو این شهر که اینم یه شهر دیگه هست به خاطر زندگیمون تنها موند و شب و روز کار کرد...۵ ساله میدونیم شام و ناهار همدیگه چیه؟ حتی وقتی باهم نامزد بودیم ...حتی وقتایی که شیفتیم نمیتونیم غذا بخوریم اگه اون یکی چیزی نداشته باشه...تا حالا شبی رو قهر نخوابیدیم...دعوا کردیم ولی شده تا ساعت ۳ بیدار موندیم گریه کردم حرف زدیم آخرش باهم خوابیدیم ... اینارو میگم که بعضی ها میان میگن خوشی هاتون رو نگین شاید کسی دلش بخواد ولی من میگم حیفه دختر پسرای جوون هست که از بس حرف خیانت و دعوا شنیدن از ازدواج کردن میترسن...میخوام بگم نه خوب باشین خدا کمکتون میکنه ... اگرم تو بدترین حالت شما خیلی خوب بودین ولی قسمتتون خوب نبود حداقل وجدانتون راحته... همین ♥️