می‌گذارم سر راه این دل بی‌حوصله را
این همه حسرت و دلتنگی و آه و گله را
آن دلیلی که مرا زنده نگه دارد کو
مگر ای عشق غمت حل کند این مسئله را
دلخوشم گاه به هم‌صحبتی خاطره‌ای
از دلم کاش نگیرند همین مشغله را
اختیار دل آواره‌ی ما دست تو ماند
فقط ای دوست به منزل برسان قافله را
ماهی کوچک دلتنگ! شکایت تا کی؟
تنگ را بشکن و پایان بده این قائله را
