اینکه همسرت شک کنه یا نه یه مبحث جداگانه است برای من ...
موضوع اینه که من از آموزه های هوش هیجانی که مشاورین گفتند این را یاد گرفتم که طرفین نباید حرکتی کنن که طرف مقابل حس نا امنی کنه .
من روی صحبتم به استارتره .شوهرش که اینجا نیست ...
مواردی که ارتباط را نا امن میکنه : خبر ندادن و دیر آمدن ،پسورد روی گوشی، کمک های بی مورد به جنس مخالف فقط از روی مهربونی !و ...
با همسرت در یک وقت طلایی حرف بزن عزیزم .مثلا چای بریز و فضا را اروم کن .بعدش بهش بگو :
عزیزم من به پسر عموم از این جهت تقلب رسوندم که فامیلیم .ولی من متاهلم و در ذهن تو حس نا امنی ایجاد کردم .از این بابت متاسفم .و در رفتارم تجدید نظر میکنم .
اما گلایه دارم .تو هم نباید من را با خواهرت و دیگران مقایسه کنی .هیچ مرد و زنی از مقایسه خوششدن نمیاد .
در فضای آروم خیلی منطقی و رک هم رفتار خودت را توضیح بده و هم رفتار اون را نقد کن
خواهش میکنم
عزیزم یکی از مهارت ها که خانمها را پر قدرت میکنه اینه که بتونن فضا را آروم کنن .
دفعه های بعد نگو حرف نزنیم .بگو فعلا تا چند ساعت در موردش چیزی نگیم تا طرفین آروم بشیم .بعد صحبت کنیم ...
مهارت آروم کردن خودت و آروم کردن محیط بسیار به کمکت میاد .لزومی هم نداره برای کاری که کردی به پاش بیوفتی .شما هیچ قصدی نداشتی .فقط اون حس نا امنی را دادی و در مورد همونم با همسرت حرف بزن .نه فراتر .
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز
