اتفاقا پدربزرگ منم حرف نمیزنه، حتی دستشویی هم نمیتونه بره.
آره عزیزم، انشالله سایه شون مستدام باشه، ولی عمر دست خداست. مگه شما بشینی شب و روز گریه کنی، از خودت و زندگی و شوهرت بزنی، به حال اون بنده خدا تاثیر داره؟
براش دعا کن، دعا کن زجر نکشه، دعا کن عمرش بابرکت باشه، دور از جونش بعد صدسال، مرگ راحتی داشته باشه و اون دنیا جاش خوب باشه.
به نیابتش صلوات بفرست، رفتی پیشش روحیه خوب داشته باش و نوازشش من، ببوسش...
عزیزته، بزرگتره، عشقه، ولی بالاخره هم آدمی که دور و برمون هست یه روزی میره...باید با این موضوع کنار بیای.
ناراحت شو، گریه کن، سوگوار شو، ولی زندگیت رو تعطیل نکن چون زنده ها به همدیگه احتیاج دارند. اگه همه تو ماتم فرو بریم، زنده و مرده فرقی نمیکنه میشیم مرده متحرک.