بیاین بگین حق با منه یا شوهرم

خب آخرش که چی میخوایی تحمل کنی ؟

ولی من همیشه فکر میکردم با عشق ازدواج کردن خیلی خوبه 

من یه چیزای عشقم سرم آورد که نمیدونم چطور بگم 🥺

من دلم میخواست یک بار هم که شده کنارش زندگی کنم 🥲

اما امروز با حرف های شما از هر چی عشقه تنفر پیدا کردم 

من و رلم 25 مرداد 1399 رل زدیم همسایه بودیم اما ما خونه خودمون نبودیم رفته بودیم خونه اجازه کرده بودیم چون خونمون کوچیکه یه مقدار  ما از اینجا رفته بودیم حدود هفت هشت ماه با هم خوب بودیم بعد هفت هشت ماه روز تولدم  دقیقا پنج دی ماه آمد گفت می‌خوام برم گفتم کجا گفت بدرد هم نمی‌خوریم منو و تو ده سال تفاوت سنی داریم و تو تک دختری هر چی خواستی داشتی من نمیتونم برات فراهم کنم  و بلاک کرد  من آنقدر شب تولدم گریه کردم التماس کردم برگرد گفت نه بعد دو سه ماه دوباره برگشت بعد دوباره یک ماه بعد گفت می‌خوام برم تو این مدت من بدترین حال رو داشتم دوباره برگشت با هم خوب بودیم  بهم گفت بیاید ساختمان ما منم گفتم راضی میکنم پدر و مادرم رو بعد از دو سه ماه ما رفتیم تو ساختمان اونا وقتی رفتیم بعد چهار روز بعد  گفت نمیخوامت مامانم برام نامزد کرده 

بعد یک هفته هم عقد کرد الآنم جهزیشو بردن روز نوزدهم هم عروسیش بود   خیلی حالم بده دوست دارم بمیرم اما 

 بعد ببخشید زیاد پر حرفی میکنم رلم یه روز آمد گفت واریکوسل داره گفتم چیه گفت نمیتونم بچه دار بشم اگه هستی بمون اگه نیستی برو گفتم من تو رو واسه خودت می‌خوام نه واسه بچه و اینا اصلا واسم مهم نیست 

گفت مهریه یک سکه میزنم بیشتر نمی‌زنم خب من تک دختر بودم خانوادم بیشتر از این انتظار داشتن گفتم من راضی میکنم خانوادمو قبول 

باورت شاید نشه آنقدر منو دوست داشت که واسم میمرد اما 

وقتی خانوادش فهمیدن مخصوصا زن داداشش دیگه کم کم ازم سرد شد تا رسید به این که گفت نمیخوامت 

نمی‌دونم دعایی چیزی دادن به خوردش نمی‌دونم فقط می‌دونم دارم دیونه میشم از نبودش 

 خیلی آنقدر خودمو کوچیک کردم واسش اما هیچ 

فکر نمیکنم دیگه برگرده چون ازدواج کرده  آنقدر گریه کردم 😭😭😭😭😭😭😭

پروفایلت خودتی؟