دلنوشته💔

هنوز رد بوسه هایت بر جای جای بدنم باقی است 

همین کافی است برای شاعر بودنم 

غزلبانو#  

😔😔😔

تمامِ حالِ به ظاهر موجه و خوبم را پای تعصبم بر روی عشقمان بگذار 

بعد از رفتنت هم طاقت ندارم کسی پیگیر دردهایم شود و بگویم "تو" علت آنی 

همین گفتنِ "تو" ، نگرانم می کند که "تو" را از خیالم بگیرند و مالکت شوند

من هنوز هم خودم را مالک تو میدانم 

خبر نداری که هنوز هم ، ته اسمت میم مالکیت می گذارم و خطابت میکنم 

و "تو"

هنوز هم جوابم می دهی : جان دلم

غزلبانو#  

زندگی چیست، پر از درد برای من و تو 

سرد و بارانی و تار است هوای من و تو

دیربازی است که با غصه و غم ساخته‌ایم 

اندکی صبر، بزرگ است خدای من و تو

خلوت صبح سحر، اشک و ثنای دل ما 

به اجابت برسد کاش دعای من و تو

عشق و عاشق شدن و دلبری و مفتونی 

چه گناهی که نوشتند به پای من و تو

خسته‌ایم از غم بی همدمی و هم‌نفسی

حجم تاریک قفس نیست سرای من و تو

بغض تلخی‌ است که در راه گلو خشکیده

گوئیا مرده در این سینه صدای من و تو

بس که خون ریخته از دیده­ی ما، بعد از مرگ

لاله می­روید از این باغ به جای من و تو 

تازه کن باز غزل­های "غزل­بانویی"

که شود شعر و غزل راهگشای من و تو

غزلبانو#  

کماکان لحظه‌های خوب داریم، کماکان صحبت شیرین شعر است

همین­که می‌رسی پیشم برایم، شروع فصل عطرآگین شعر است

حضورت معنی فصل بهار است، به باغ آلاله می­بخشی همیشه

گلستانی که بر رویم گشودی، دقیقاً فرصت گلچین شعر است

همیشه اتفاقی بود و زیبا، غزل با خنده‌ات آغاز می‌شد

نگیر از روی لب‌ها خنده‌ات را، شروع خنده‌هایت شین شعر است

پر از فصل زمستان بودم اما، شدی یک اتفاق سبز در من

به تابستان آغوش تو سوگند، که مهرت ماه فروردین شعر است

من و تو اتفاقی بی‌نظیریم، تو در من جاری و من در تو ساری

وَ تفسیر همین احساس زیبا، هزار و یک غزل تمرین شعر است

شب و تفسیر نور ماه از من، فقط یک خنده‌ی کوتاه از تو

غزل پشت غزل جاری ا‌ست، چشمت، برایم سال­ها تلقین شعر است

تمام بیت‌هایم شاه‌بیت است، اگر موضوع اشعارم تو باشی

که از معشوقه در هر بیت گفتن، تظاهر نیست، این آئین شعر است

برای این "غزل­بانوی" عاشق، حضورت بهترین تعبیر رویاست

برای این منِ آرامِ شاعر، وجودت بهترین تضمین شعر است

غزلبانو#