خانوما من 27 سالمه و دوتا دختر دارم.یکی کلاس دوم و یکی هم سه سال و نیم.لیسانس حسابداری ام سابقه کار هم دارم.
از اول به رشته ام علاقه نداشتم و به اصرار خانواده رفتم.از همون اول هم قرار شد.اگه علاقه مند نشدم،برم سراغ رشته ای که دوست دارم
سال اول ازدواج پرستاری آوردم ولی چون به پزشکی علاقه داشتم نرفتم
الان بقیشو میگم
بگو
بلایکینم
من واقعا واقعا پزشکیو دوست دارم.هیچ شغل دیگه ای واسم راضی کننده نیست.
همه ی منابع درسی رو گرفتم.دخترامم اصلا اذیت نمبکنند.درسای دخترمم کلا با همسرمه.ولی مشکلی که دارم اینه که مهمون واسم زیاد میاد.برنامه ی یهویی پیش میاد.مهمون میاد دوهفته می مونه.
خطمو خاموش میکنم،باز میان.استوری میزارم دور منو واسه همه برنامه ها خط بکشید باز میان
یکی واسه شب نشینی میاد،یکی میخواد بره دکتر،یکی میخواد دنبال خونه بگرده،یکی خرید عروسی داره،یکی واسه هرید ماهی میاد.خلاصه هرکی یه بارم میاد و دیر به دیر هم میاد ولی بازم خیلیییییی میشن باهم
الان مشاور گرفتم،کتاب خریدم،آزمون ثبت نام کردم ولی آسایش و آرامش درس خوندن ندارم
اعصابشو نزاشتند واسم
یعنی از شدت ناراحتی همش میخوام گریه کنم
تو رو خدا بهم راهکار بدین
بگید چیکار کنم
واقعا حالم بده.دلم گرفته.احساس پوچی میکنم
احساس میکنم اختیار زندگیمو ندارم
انگار من دل ندارم که به آرزوم برسم
راهنماییم کنید که چه جوری همه چیو مدیریت کنم؟
خانومای شاغل،خانومای خانه دار،دخترای مدرسه ای و دانشجو هرکی از دید خودش یه راهکار بده تو رو خدا
به خدا یه عمر دعا تون میکنم😞
یعنی میخوای دوباره درس بخونی ولی بخاطز مهمون و اینا سخته برات؟
به‌نظرم‌به‌تک‌تکشون‌بگو‌هدفت‌چیه‌ونمیخوای‌رفت‌وآمدکنی....یا‌اومدن‌هم‌بیمحل‌کن‌که‌بهشون‌بربخوره
بهشون رک بگو تایم مهمون نداری و میخایی درس بخونی
عجب منم شرایطم شبیه شما بود تقریبا ی سال گذاشتم رفتم یه شهر دور با سه تا پسر واسه کنکور خوندم . از نظر مهمون و برنامه یهویی واقعا عالی بود هیچکی نمیومد .
البته بگم من قبول نشدم ولی می ارزید آخه شانس آوردم اون سال همسرم ارشد همونجا قبول شده بود و مامانم اینا هم واسه خاطر داداشم اون سال رفتن ی شهر دیگه منم گفتم نمیتونم تنها بمونم و با همسرم الفراار رفتیم محل مورد نظر خخخخ
دقیقا همسن منی
نمیدونم چ مشاوره ای بدم بهت
همین ک انگیزشو داری عالیه
منم لیسانس حسابداری دارم
ولی بنظرم الان واسه پزشکی دیره😥
گفتم به خدا
شماره ام رو ندارند اکثرا
خیلیا رو پیچوندم
هی گفتم انقدر خرج کردم،شوهرم حساسه و ...
ولی باز میان و میرن
هرکی فقط یه بار خودشو در نظر میگیره
مثلا میگن دو ماهی یه بار که اشکال نداره
آخر هفته که چیزی نمیشه
همشم که درس نمیشه
بچه ها گناه دارن و ...
اینا به کنار الان اومدیم شهر خودمون و هر روز برنامه یهویی و مهمون پسر بزرگم که کلاس سومه تو درساش لنگ میزنه و من نمیتونم مدیریت کنم آخرش شب با ی اعصاب خرد میرم میخوابم و کلی غر میزنم سر پسرم طفلی
