چن ماهه پسرمو از دست دادم علتش تو امضام هست الان حتی یک لحظه هم از جلو چشام نمیره کنار صورت ماهش دلم بی نهایت تنگه براش فقط یاده بیمارستان و درد کشیدناش میوفتم قلبم اتیش میگیره هیچکاری نتونستم براش بکنم میگم تقصیر من بود مامان خوبی نبودم الانم باردارم میدونم اینقد غم و غصه توب نیس برام ولی نمیتونم از فکرش بیام بیرون چیکار کنم ؟