شوهر من بینهایت عصبی میشه و حرفای عجیب غریب میزنه که اگه دهن به دهنش بذارم بدتر میشه. همش میگه وقتی عصبی ام ازم دورشو ولی متاسفانه نمیتونم و همش جوابشو میدم. یکی ۲بار به زور جلو خودمو گرفتمو ساکت موندم خیلی خوب بود،خودش کمی دیگه آروم شد اومد بوسم کرد گفت ببخشید
برخورداش متفاوته.عصبی نمیشه ولی اگه بشه خیلی وحشتناک میشه ولی بازم در حد بزنه نیست که،مثلا میگه پامیشم یه چی میشکنم ها منم میگم پاشو ولی بعدش باید بری بخری باز😛ولی خودم اوه اوه خیلی داغونم متاسفانه.
خدا به همه خانواده ها آرامش بده
از نظر همه مردا همیشه ما خانوما موقع دعوا مقصریم ولی من کاری میکنم که پشیمون بشه با سکوت کردنم حرف نزدنم وقتی چیزی میپرسه سرسری جواب میدم خودش متوجه میشه بعد که میگه چرا اینجوری رفتار میکنی منم میگم خودت مجبورم میکنی
شاید باید ریشه دعواهاتون رو پیدا کنی تا کمتر پیش بیاد و از افسردگی و دوری دربیایینن
نه فقط با منم اینجور باشه هاااا، با کل فک و فامیل سابقه قهر و دلخوری داره! زود به قباش بر میخوره
اصلا تو زندگی باش راحت نیستم. خیلی اذیتم میکنه. برعکس اون من ابرو نگه دارم و خوشم نمیاد جر و بحثامونو این ور اون ور جار بزنم
