عزمزمه این صبوری تو الان ۷ماهه مطمئن باش چند ماه دیگه طاقت نداری نه جسمی نه روحی تا به اون نقطه نرسیدی وحرمت ها شکسته نشده مدیریت کن
میدونم سخته ولی بخدا الان بهتره مستقل بشی وبرای خودت ارزش قائل بشی تا بعد با دعوا وکلی حرص وموقع
کاری هم اندازه ای بکن برا خدا ودل خودت که به جسم وروحت آسیب نزنی پشتش توقع انتظار بازگشت نداشته باش
بشین مثل دوتا رفیق با همسرت آروم در زمان مناسب ومکان مناسب صحبت کن از دغدغه هات وآینده بگو
خلاصه یه جوری حرف بزن شاید باید مدام بگی براش قلبش دستت بياد ببین رگ خوابش چیه
خلاصه خودت خودت را نجات بده