به وقت بیست و سه شهریور....

ما همو دیدیم...

برخلاف تصور همه...

جوری دلم رفت براش که خدا میدونه...

از مهربونیاش هرچی بگم کم گفتم...

از خوشگلیاش،

از آقا بودنش...

از تصور فرا تره...

اون لحظه ای که باهام قدم میزد رو اصلا فراموش نمیکنم...

خیلی شیرین بود اون لحظه...

خدایا شکرت...