فردا برای همیشه از این خونه میرم

هه

به هیچ عنوان از من ککشم نگزید بچه ها اذیت شدن یبارم نگفت برگرد

قانون فقط مدرک 

بگه شما زنگ بزن پلیس مدرک از اذیتاش داشته باش 

حق طلاقت بگیر نفقه و مهریه هم بگیر

فکر می کنی اما اینجور نیست

برنگشتم فعلا طلاق نمیده

اسی جان خیلی برات ناراحتم

فقط یه توصیه دارم ، ‌زود تصمیم نگیر

حالا که همچین غلطی کرده، الان بری یا چند ماه دیگه فرقی نداره

اما تو این فرصت میتونی یکم‌ به خودت مسلط بشی و‌تصمیم درست بگیری

از این ستون به اون ستون فرجه

تو اشتباه میکنی میخای بری کجا چیکار بی سرپناه بازم سرشکسته میشی دلتنگ بچه هات میشی شوهرتم می‌ره کلی شکایت می‌کنه که نخواد بهت نفقه و مهریه بده چون تو ترک منزل داشتی عدم تمکین داشتی قانونم پشتشه بچه ها هم میگن بعدم بخای بچه هاتو ببینی میگن صلاحیت ندارن دلت لک میزنع‌ ببینمشون نمیزاره. بمون بمون خودتو با بچه هات سر گرم کن اومد خونه فک کن وجود نداره اگر خرجی نمی‌ده شکایت کن توسری خور و مظلوم نباش حق بچه هاتو بگیر ازش خودت چقدر تحصیلات داری نصبت به همون بهتر نفقه تعلق میگیره خسته نباش جنگجو باش اگر بری تو شکست خورده ای فقط همینو بگم اینکارو اصلا نکن خودت و بچه هاتو باهم خوشبخت کن

تو نمیتونی ب دوستی رفیقی کسی دیگ بگو برات تعقیبش کنه بعد اون زنه رو گیر بیار تهدیدش کن بگو اگ از زندگیم نری میام پیش خانوادت. بگو ازت عکس دارم و...شکایت میکنم ازت

اسی دقیقا یکی مثل شماتوی اقوام مابودتوخونت بمون خودتووبچه هاتوآواره نکن اولین کارخوبی که میتونی انجام بدی بحث ودعواتوتموم کن نتیجه ای نداره میگی تودلت دوسش داری قبول امااینم قبول کن الان اون کلاحواسش جای دیگه پس براخودت حال بدوافسردگی وبیماری های دیگه درست نکن ازشرایط میتونی استفاده کنی کار درمنزل پیداکن تابچت بزرگتربشه مشاجره نکن که بدترلج کنه هزینه هم نکنه آروم ترباش

اگه پاتو بزاری بیرون بهت تهمت میزنه ممکنه از حق و حقوق قانونیت محروم شی توباید قبول کنی بایه اشغال طرفی نشین ناراحتی کن چرا به یکی دست میزنه فقط منفعت طلبانه فکر کن میدونم به محبت احتیاج داری ولی خودتو زور کن که بایه اشغال طرفی به خودت بگو یکی دیگه داره عشقو حال میکنه غصشو من بخورم چرا؟

سلام استارترتو روخداخونه روترک نکن اون شوهرچندش آورتم فکرکن مرده نیست نادیدش بگیربشین صبور باش ببین خداچجوری میزاره توکاسش رفتنت فقط بچه هاتو داغون میکنه احساسی تصمیم نگیر

اسی عزیزم 

من سالها پیش تو موقعیت تو بودم 

پسرم ۶ساله و دخترم ۱ ساله که بود که فهمیدم .

پس از سر تجربه دارم بهت میگم 

منم اشتباه رفتار کردم و خودمو اول از دست دادم و بعدم قدم های اشتباه بعدی و .... 

تو نکن تو از تجربه های بقیه استفاده کن خودت تجربه نکن 

اول برو روانپزشک و حتما قرص مصرف کن 

روانشناس و ... رو ول کن 

و همه کارات در سکوت باشه و تمام 

قدم اول خیلی مهمه روانپزشک 

تورو خدا گارد نگیر و حتما این کار و انجام بده 

بعد هم به کل نادیده بگیرش 

و تمرکزت اول رو خودت و بعد بچه ها باشه و تمام

کارای خونه ورزش و پیاده روی کتاب و دوش گرفتن لباس تمیز و مرتب 

و با شوهره فقط سلام خداحافظ

گریه خواهش تمنا ممنوع اکیدا ممنوع

روزایی که هست فقط نهار شام 

اونم خودت و بچه ها بخور فقط واسش نگه دار و گرم کن 

و سکوت کامل 

تو این مدت سعی کن پول جمع کنی و مهارت کسب کنی 

بعد که بچه ها بزرگ شدن بتونی بری سرکار 

و شوهرت میگی معتاد هست پس واقعا ازش بگذر 

و بهتر که بره

فعلا تا سرپناهی داری 

بمون و واسه اینده خودت و بچه هات تلاش کن

میدونم توو این شرایط واقعا سخته ولی به زورم شده پاشو و ادامه بده

قدم اول روانپزشک لااقل یه ماه طول میکشه قرص ها اثر کنه 

تو این یک ماه خودتو مجبور کن کتاب بخون و ورزش کوتاهی داشته باش 

بعد هم قدم های بعدی رو بردار 

و اصلا نفهمه قرص میخوری