هر زنی دلش میخواد همسرش تکیه گاهش باشه و مثل کوه پشتش باشه من همیشه پشتم خالی بود.
من تا وقتی زیاده روی نکنم طرف منه
مثلا مامانش یه کاری کرده تو حرفامون بهش میگم ینی موضوع اصلی نیست در کنار حرفای دیگه میگم.. اینجوری طرف منو میگیره یجوری هم به مادرش تذکر میده
ولی اگه یه چیزیو زیاد بگم یا مستقیم یا با لحن بد بگم طرفمو نمیگیره انگار تعصبی برخورد میکنه
کلا مردا مث بچه ان باید به زبون بگیریشون
شوهر من خودش از اول همینجوری بود همیشه من براش یه خط قرمزی بودم که اگه یکی ازش رد میشد داغ میکرد😂
ولی در کل با خانواده ی شوهرم مشکلی ندارم شاید به خاطر اینه که اصلا خواهر شوهر ندارم فقط یه جاری دارم و یه مادرشوهر که جاریمو سالی یع بار میبنم ولی خب خودمم با مادرشوهرم خیلی خوبم اونم خدااای اصلااااا اهل دخالت کردن و اذیت نیست اما همه چی به ذات طرف برمیگرده بنظرم من خودمم زیاد اهل غر زدن و بدگویی نیستم اما اگه یکی بهم بد کنه جوری واکنش نشون میدم که شوهرمم متوجه بشه که من کاملا بی تقصیر بودم☺️
من با یه مشاور صحبت میکردم میگفت شوهرتو جدا از خانوادش بدون مشکلاتت با خانوادشو خودت حل کن
شوهر من جلو اونا طرف منو میگیرع
میایم خونه جیگر منو پاره پاره میکنه طرف اونا رو میگیره🙄
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
