موضوع مهمیه لطفانظرتونو بگین

برای هرتصمیمم یه دلیل داشتم 

پشیمون نیستم.حس میکنم مورد قضاوت دیگرانم و به خودم برچسب بی عرضه میزنم

موضوع دقیقا همینه.من توی اون کار مشغول بودم و منتظر کار بهترم بودم.پیش اومد و بخاطرش ترک کردم اون کارو

ببین من توی کارگاهمون راحت بودم.اما اولا جابجا گردن و راهش دور بود بعدشم باپرسنلش راحت نبودم.تصمیم گرفتم ازاون شهر برگرم خونه دنبال کار گشتم حقوقا خیلی کم بود بااین حال یه جاموندم.هرچی زمان گذشت همش میگفتم من صبح تاشب اینجام اصلا این حقوق کفایت نمیکنه.رییس قبلیم زنگ زد که بیا حقوقو زیاد کردم.منم باز دوباره دوسه شب رفتم چون حقدق یه روز اینجا برابر حقوق سه روز اینجام میشد.اما اون زمان دیدم خیلی دارم خسته میشم و پول نداشتم خرج خودم کنم وبازم پرسنل جدیدش خیلی سروصدا میکردن دوباره برگشتم همینجا ایندفعه بعد یه ماه یه شب رفتم اونجا گفتم یه شب میام همینحوری حقوق یه شبو بده چون پول لازم داشتم وقتی رفتم اون یه شبو جو خیلی آروم بود ونیروهای قبلی که من باهاشون خوب بودم اومده بودن.من دیدم راحتم و تونستم کارمو بکنم پس گفتم چه بهتر هرشب میام اینجا و برمیگردم خونه.بجز همه ی اینا رئیس کارفروشندگی هم به من قول داده بود حقوقمو بالا ببره ولی وقتی سرماه شد خسیس ازی دراوردو قبول نکرد.منم دیگه ولش کردم.کل ماجرا این بود