خانما من 38 سالم هست ویه دختر نوجوون فقط دارم،همیشه خونه وزندگیم برق میزد،درسال سه بار خونه تکونی میکردم،کلا دوست داشتم به زندگیم وبچه ام برسم،به همسرم برسم،تردمیل میزدم پیاده روی میکردم،خیاطی،بافتنی،کیک وشیرینی وکلی کارهای دیگه،ولی الان اصلا نمیتونم ازجام بلند بشم مخصوصا توقرنطینه به شدت افسردگی گرفتم،الان خونم مرتبه تمیزه،چون همسرم خیلی زود بازنشست شد توخونه هست وخیلی کمکم میکنه،اما انگارمن شوق زندگی ندارم حتی آب هم نمیتونم برم بخورم انقدر برام سخت وخسته کننده هست انگار،به نظرتون چیکارکنم دارم زجرمیکشم حسابی افسرده شدم
ورزش پیاده روی خیلی کمک میکنه
والا ماهم همینطوریم.این کرونا و گرونی مگه اعصاب گذاشته
دقیقا تاپیک اخر منم تو همین راستاس. منم مثل شمام با این تفاوت که من دو ساله ازدواج کردم ولی هیچ انگیزه ای ندارم. همش دوس دارم بخوابم و دراز بکشم . انجام کوچکترین کار برام مشقت اوره
دور و بر من هم هستن چند نفری که مثل شما بودن والان شما شدن. ی کاری کن احساس مفید بودن کنی مثل کار
همه همبنجوریم
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
13 ثانیه پیش
14 ثانیه پیش
15 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز
