از کرونا، از این که جایی نمیشه رفت، از بیماری همسرم، از اینکه یکدفعه همه چیز از این رو به اون رو شد....
وای زندگی مام از این رو به این رو شده خسته شدم درمونده شدم بی پناه شدم کاش برگردیم به روزای خوشمون خدایا خودت دست همه مونو بگیر
منم تو خود افسرگیم دیگه نمیتونم خودمو اروم کنم زندگیم از دستم رفته دوسال کامل قرنطینه بودم هیجا پا نذاشتم جز خونه پدرم که همسایمونه الان بعد اینهمه عذاب خواهرشوهر از خدا بیخبرم هرجا رفت اخرسر کرونا گرفت داد به پدرشوهرم اینا اونا گرفتن وضع پدرشوهر خرابه همسرمم چون بااونا در تماس بود دوهفته اس قرنطینه اس خونمو ول کردم اومدم خونه بابام با بچه هام دارم دق میکنم بخدا
الهی عزیز دلم....
میفهمم چی میگی... امان از آدم بی ملاحظه. به خدا ماها که رعایت میکنیم چوب بیخیالی بقیه رو داریم میخوریم.
خود بیماری یه طرف اینکه اعضای یه خانواده مجبور میشن از هم جدا بشن هم یه طرف.
ایشالا که هم حال پدرشوهرت کاملا خوب میشه هم شوهرت.
انشاا... خوب شن
ارسال نظر شما
این تاپیک قفل شده است و ثبت پست جدید در آن امکان پذیر نیستجدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز
