نترس عزیزم ولی ولی تجدید نظر کن بچه داری خیلی بالا و بلندی داره بذار وقتی هردو خواستین...
فکر کن جاتون برعکس باشه
تو نخوایی و اون بخواد
درسته به مرور بچه رو میپذیری ولی یه دوره که مریض شد دو سه روز خواب و خوراک نداشتی عصبی میشه میگی من اینو نمیخواستم تو مجبورم کردی
یا یه عروسی که بری بچه کوفتت کنه ازش بدت میاد
چرا چون از ته دل نمیخواستی بچه رو...
و اینکه واسه تنهاییت بچه نیار چون تا آخر عمرت با همین تفکر میخوایی بزرگش کنی و این در اینده مشکل ساز میشه.
برو کلاس،باشگاه،با همکارهای شوهرت رفت و امد داشته باشین دوست جدید پیدا کن
برای جوش هم شربت خاکشیر ،صاف کننده خون،اب زرشک،سرکه انگبین ،اینا خوبه
عزیزم بچه بیچاره مگه اسباب بازیه بخاطر اینکه حوصلت سر نره بچه بیاری... منم غریبم ولی صبر کردم تا وقتی ک شوهرم خودش میگه بچه بیاریم... اتفاقا کسایی که بچه دار شدن تو شهر غریب تنها تر شدن به نظر من... چون دیگه نمیتونی گوشی دست بگیری نمیتونی بری پیاده روی تا 2 سال از زندگی محروم میشی مگه اینکه خانوادت کنارت باشن ی وقتایی بچت رو نگه دارن
