هیچی عزیزم بعد از ۹سال زندگی و رفتوآمد دوستانه و صمیمی یهو سر یه قضیه ای که فکر کردن من رفتم‌گفتم درصورتی که من نگفتم دختر دایی شوهرم پیش بقیه اقوام یه موضوع خانوادگی که مربوط میشد به خانواده شوهرم پیش چند نفر آشنا بازگو کردن و خانواده شوهرم منو که یه روز با همسرم رفته بودم خونه مادرشوهرم به فحش و ناسزا گرفتن خیلی برام سخت بود شوک بودم هیچی نگفتم و هرچی میگفتم من نگفتم باور نمیکردن
من اصلا ندیدمشون دیگه و دیگه برام مهم نیستن .و میخام فراموش کنم و از این شهر برم من غریبه بودم ولی بد کردن بهم وقتی الان بهشون فکر میکنم دقیقا میدونستن من نگفتم ولی میخواستن بندازنش گردن من .
گاهی یه چیزاییو تجربه میکنیم که اگر به عنوان تجربه کسی دیگه میشنیدیم اون لحظه با خودمون میگیم نه اصلا همچین اتفاقی برا من نمیفته ولی تا به خودت میای میبینی توهم درگیر ناملایمات زندگی شدی .فقط میتونم بگم خدایا کمکم کن بهم صبر بده ناسزا نگم کفر نگم بدیه بندهاتو پای تو نزارم خدایا کمککککککک
میدونی من بخاطر وجهه همسرم نتونستم موضوع به خانوادم بگم خیلی غما تو دلمه دوس داشتم خودمو خالی کنم دوست داشتم دردامو با کسی سهیم بشم
ارسال نظر شما
این تاپیک قفل شده است و ثبت پست جدید در آن امکان پذیر نیستتاپیک های به روز شده
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
