بچه ی خواهر شوهرم پنج سالشه و دختره.
رفتارش اصلا شکل بچه ها نیست .سریع واسه همه چیز جبهه میگیره و مثل یه دختر ۱۴ساله ی نوجوون رفتار می‌کنه.خیلی هم زبون درازه.
اصلا کارتون نگاه نمیکنه.چشم و گوشش هم با تلاش مادرش بازه.اکثر اوقات رژ میزنه و اصلا معصومیت یه بچه رو توی حرکات و رفتارش نداره.
البته اون توی زندگیه من نیست ولی چون مثل دختر من تنهاست همبازی دخترمه.البته به شیوه ی خودش.
من بارها به همسرم و دخترم گفتم که دوست ندارم دخترم تحت تاثیر رفتارهای دختر عمش باشه.
ولی خب دوست هم ندارم رابطه ی همسرم با خواهرش خراب شه.
خانوم های با سیاست شما اگه جای من بودید چه کاری می‌کردید .آیا طبیعیه؟؟؟؟
لطفا نریزید سرم .فقط کمک می‌خوام.
