من اولي رو يازده سالگي خوندم چشمهاي بي حيا
من احمق واسه توسکا و قرار نبود عرمیزدم😐صبح تا شب کارم خوندنشون بود ی مدت توهم زده بود ی پسر رویای ساخته بودم واسه خودم😐🤣
دختر توی رمان اصلا آرایش نمیکرد چون طبیعی خوشگل بود فقط ی کرم مرطوب کننده میزد اصلا دوست پسر نداشت ولی پسره با صد نفر بود چرت پرت😐💔
من کاری به این رمانایی که خوندیم ندارم من فقط به چیزو خوب یادمه هممون تو دوران دبیرستان یه زمان خز نوشتیم ...وای به رمان بود خودم نویسندش بودم تازه چقدم باهاش عر میزدم موقع نوشتن😆😆😆
به عمق اون هم نگاه کنی میبینی بدی های خودشو داشت مثلا کودک همسری(دختره ۱۶ سالش بود فک کنم) غیرت و تعصب های الکی# روی دختر کم سنو سال در نهایت چون دختر پختگی کامل واسه زندگی مشترک رو نداشت باعث جداییشون میشه و یه جوری نویسنده نقل میکنه که انگار پسره حق داشته دختره رو ول کنه و یک نکته سم دیگه ام این بود که دختره از رابطه هیچی نمیدونست بعد شوهرش داده بودن و...
من اصلا از این رمانا نمیخوندم
کلا رمان نمیخونم
اما یکی دوبار رمان بی ادبی خونده بودم 😐 اونم توی گوشی مامانم
چه جرعتی داشتم
ولی من یبار یکوچولو از رمان داداشمو خوندم
اسمش در امتداد حسرت بود بنظرم خوب بود و موضوعش متفاوت بود
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
56 ثانیه پیش
56 ثانیه پیش
57 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
