ما توبه شکستیم ولی دل نشکستیم :)................فاجعه اونجاست که یه نفرو به همه دنیا و آدماش ترجیح میدی ، بعد همون یه نفر ساده ترین چیزها رو به تو ترجیح میده!به قول شاعر : وای بر من، تو همانی که امیدم بودی؟!
خیلی مهمه که یاد بگیری چه جوری به تنهایی هم خوب باشی.باید یاد بگیری که چه جوری به هنگام زمین خوردن خودتو بالا بکشی، نیاز های خودتو تأمین کنی، اشکهاتو پاک کنی و خودت رو خوشحال نگهداری.اینکه افرادی رو برای خودت داشته باشی واقعاً عالیه، اما نمیتونی انتظار داشته باشی که همیشه کنارت باشن...
برای هیچکس مهم نیست تو چجوری شباتو صب میکنی پس بزار هرکی هرچی دلش خواست پشت سرت بگه و تو واسه خودت زندگی و از هر لحظه اش لذت ببر!عمرت آنقدر طولانی نیست که بخوای نگران این چیزای بیخود باشی فقط آخرش خودتی و خدات و آرزوهات پس همین سه تارو محکم بغلشون کن:) اون لحظه ای که یه بچه ایو میخندونم و باهاش بازی میکنم همون لحظه دنیام یه درجه رنگی تر و قابل تحمل تر میشه رفتن رو به کسی میگن که امده باشد ما که نیامدیم ریشه دراین خاک و وطنیم:)))) بابا وقت خداحافظیه ولی به مامان چیزی نگو/بابا دیگه نمیکشم از درد پر بغضه گلوم/بابا اگه رفتم بدون همه اینا واسه آینده بود/بدون همه آرزوم اینه ببینم ایرانو آزاد یه روز