دوستان من داستانم مثل زندگی پس از زندگی نیست من فقط مردم اما اون دنیا رو ندیدم
تازه مردنم هم نصف و نیمه بود
چ زود آرزوت براورده شد کاش از خدا ی چیز دیگه میخواستی 😏
پشت سرم فردی که منو میکشید انقدر نورانی بود که نمیتونستم نگاش بکنم و کلا پشت سر اون هم همش نور سفید بود مامان و بابام رو میدیدم که انگار خشک شده بودن ولی اصلا برام مهم نبود به دلم الهام شد که دارم میمیرم
خب
ا اینکه یه حس خیلی ناب بود ولی من حسابی میترسیدم از نماز های قضایی که داشتم انگار میدونستم یه چیز خیلی بد در انتظارمه و کارم شده بود التماس و گریه به خدا که برم گردون من طاقت اون همه نماز رو ندارم و کلی زجه زدم و در نهایت با سرعت درس مثل اینکه کسی منو گرفتو سرمو از توی آب درآورد بیرون دیدم که زمان به حالت عادی برگشته و مامان بابام دارن هنوز باهام دعوا میکنن
من هیچی نگفتم و رفام تو اتاقم ولی هنوز که هنوزه از یادم نرفته
میخوام بگم که نماز مهم تر از هر چیزیه من تو اون موقعیت فکر دروغ نبودم یا گناهای دیگم فقط فکر نماز بودم چون انگار خیلی تقاص بدی باید براش میدادم
تلنگر خوبی بوده برات پس
بعدش نماز قضا ها رو به جا آوردی؟؟
چی بگم والا
تهمت نمیزنم به کسی که دروغ میگی یانه
خوبه که یه تلنگری بهت شد
نماز حق الله مهمتر از نماز حق الناسه ک اگه ب گردنمون باشه چنان گشادمون میکنن ک میشیم مث اتوبان 3بانده
