من الان ۴ساله ازدواج کردم و دارم مقاومت میکنم بچه نیارم اما همسرم بچه میخواد
هنوز کنارنیومدم باخودم ک بیارمش ب این دنیا
مطمئنم اگر بچه دارشم هم عذاب وجدان میگیرم هم افسردگی
اززیر بار مسوولیت درنمیرم خودتون میدونید ک زندگی تواین دنیا بااین شرایط چقدر سخت شده
تضمین تا حدود زیادی قابل پیش بینی هست
موقعیت جعرافیایی که هستی ، بچه ات از حقوق انسانی و اجتماعی و جنسیتیش به طور طبیعی چقدر برخورد داره
اگه موقعیت جغرافیاییت مشکلی داره ایا توانایی تامین نیاز های کامل و رفاهشو و اموزش های لازمشو داری یا قادر هستی قبل از اینکه سنش بالا بره مهاجرت کنی؟
به طور مثال بچه ای که تو سوییس بوجود میاد و بچه ای که تو یه متطقه محروم به دنیا میاد ایا از اینده تضمین شده یکسانی برخوردارن؟
حتی فکر به اینکه اگه به هردلیل در اینده کنارش نبودین ایا سیستم قادره و روند مناسبی برای حمایت ازش داره یا نه؟
بچه ها تو جامعه ای که هستین فرصت رشد تقریبا یکسانی دارن یا شدیدا وابسته به وضع مالی پدر و مادر و فرهنگ پدر و مادره؟( طبیعیه هرجای دنیا پولدارها مرفه ترن ولی منظورم فرصت شکوفایی استعداد هست ایا جایی هستی که شکوفایی استعداد بچه تا حد زیادی وابسته وضع مالی پدر و مادره یا اموزش و پرورش امکاناتی و فراهم کرده که تقریبا فرصت رشد یکسان باشه ؟!)
عزیزم اگر منطقی نگاه کنین هیچ کدوم از اینا قابل اتکا و قطعی نیستن
من امروز توی فلان کشور اروپایی زندگی میکنم، کسی تضمین داده ده سال بعد توی اون کشور جنگ و قحطی نشه؟
من امروز وضعیت مالی مناسبی دارم، کسی تضمین داده ده سال بعد ورشکسته نباشم؟
امور مادی به هیچ وجه قابل اتکا و تضمین شده نیستن
دوستان ی تعداد به این موضوع اعتقاد دارین که اگه اوضاع مالی خوب بود میشه بچه آورد....
به نظرتون بچه هایی که تو کشورا یا خانواده های مرفه به دنیا میان بیشتر از زندگی راضین؟
اگه آره خب اونایی که مشکلات افسردگی دارن و تو خونواده های ثروتمندن اونا چی؟
فقر مث ی مرگ بزرگه قبول ولی ثروت همیشه ضامن حال خوبه؟و جواز بچه دار شدنه؟
تو داری بر اساس الان تصمیم میگیری
وضعیت الان و در نظر میگیری و منطقی تصمیم میگیری و بهترین حالت و امکانات و فراهم میکنی
بعدشم قاعدتا یه بچه ترجیح میده تو یه کشور عالی بدنیا بیاد و حداقل ده سال زندگیشو عالی بگذرونه تا اینکه تو کشوری بدنیا بیاد که معلوم نباشه ده سال دیگه هنوز پیشرفت کرده باشه یا نه
بعدشم جنگ و بلایای طبیعی غیرقابل پیش بینی ان
ولی مدیریت مسیولین یه کشور قابل پیش بینی
مثلا یه کشور محروم افریقایی و درنظر بگیر چن ده سال هست وصع زندگیشون همینه شاید در اینده تغییر کنه ولی بنا به شرایط موجود احتمالش نزدیک به صفره
ولی کشوری که مردم و فرهنگش الان تو اوجه و مسیولینش هم راهبرد پیشرفت دارن قطعا در اینده اگه شکست هم بخوره باز هم بلند میشه مثل سرگذشت المان
اسی این چه تاپیکی بود زدی داغ دلم تازه کردی😭😭😭
الان افسردگی میگیرم😭😭😭
