سلام به ماماناي خوشگل نينيسايت دوستان من سه ساله ازدواج كردم و دو ساله رفتم خونه خودم
درسم تازه تموم شده دىران تحصيلم طولاني بود ٧ سال طول كشيد و خيلي سختي كشيدم بابتش
الان تازه ميخوام برم طرح شروع بكار كنم
از طرفي احساس تنهايي ميكنم تو اين اوضاع كرونا حتي نميشه رفت خونه مامانم و خيلي به بچه ها علاقه مندم و حس ميكنم تنهاييم پر ميكنه و عشق و صفا مياد به خونمون
ولي از يه چيزايي هم ميترسم از اينكه محدود بشيم و زندگيمون وقف اون بشه و حتي ذره اي نتونم براي خودم وقت بزارم از اينكه زود پير بشم و هيكلم خراب بشه و....
حتي گاهي ميگم من كادر درمانم اگ كرونا جون منو بگيره همون بچه نداشته باشم بهتره
همسرم به شدت مخالفه و ميگه زوده و مسئوليت داره
حتي سال گذشته مجبورم كرد بچمو سقط كنم
شماها راضي هستين از اينكه مامان شدين ؟
من يكم لوس و ايده ال گرام و تحمل سختي ندارم بنظرتون ميتونم؟
