چرا مادر من این مدلیه

خلاصه کلیی با مادرم صحبت کرد که دختر عین پسر نیست دختر اینجور اونجوره توقع داره، حستسه دلش نازکه، دختر ضعیفه و.... منم از همون اول گفتم مامان من ازت توقع جهاز ندارم هر چیم بدی رو سرم نگه میدارم اینم بگم از بچگی هیچ وقت توقعی ازش نداشتم و هییچوقت تو کل عمرم توقع ازش نکردم راجب هیچی شاید کسی باورش نشه اما همه چیو تو دلم گذاشتم اما حتی توقع لباسم ازش نکردم چون بعدش حس عذاب وجدان داشتم

حالا امشب مادرم درومده میگه فلانی که اینجور میگفت دروغ میگه میگم چرا میگه اونا زن خودش گفت

حالا زنشم کلا مشکل اعصابو روان داره و دعادل روانی نداره جوری که دختراشم طرفش نمیرن

میدونی بدبختی اینه اگه غریبه بود راحت میتونستم نادریده بگیرم اما از مادر خودم توقع ندارم 

میگم مگه از بچگی چی ازش خواستم بخدا حتی دریغ از یه لباس خوب که برام بگیره همیشه منو امگار بچه گدا ها چرخونده و داداشمو انگار پسر شاه هر چیم میشه دعوام میمنه میمنه من گظیفه ندارم اما برا داداشم و بقبه بچه هاش اصلا اسمشم نمیاره

نه گلم درسته حرفات اصلا بحث جهاز نیست همین الانشم حاضرم مادرم یه قاشق هم نده اما اینقدر منت نذاره منو خر فرض نکنه 

دلم ازین میسوزه دادلشم میاد میگه فلانی پدرش براش کار خونه خریده هزار تا اسب داده پسرش میگه حق داری اما اگه مندبگم دوستم باباش براش مثلا یه مانتو خریده فوری روم پرخاش میکنه و منو دروغگو جلوه میده و با حرفای غیر منطقیش فقط حرصیم میکنه 

ازین ناراحتم😔

گاهی بخازر این کارش بشدت حس تنهایی میکنم

من میخوام اگه قاشقم بهم میده با دل خوش بده نه با سرکوفت و منت اونم منی مه هیچوقت توقع تزش نکردم و ندارم

خیای دلمو شکسته اجی😔😔😔

خوبه دستمون به دهنمون میرسه 

اجی من اصلا جهاز نمیخوام بهم هیچی نده اما اگه یه قاشقم میده با دل خگش بده نه با منت و سرکوفت اینجوری منم تز شوهرم بدم میاد از لسزمامانم میگه گظیفه اوناست اامروز بهش گفتم مامان چرا به من میگی وظیفه اوناست برو به خودشون بگو فلانی وظیفه توعه 

همش یجور رفتار میکنه انگار من طرف دشمنم

چرا پس داداشم خفن ترین دروغو هم بگه که بابای فلانی بهش ده تا کار خونه داده میگه اره بمیرم که برا تو کار خونه نداریم بدیم اما منی که همیشه مراعاتشو کردم اگه لگم فلانی باباش مانتو خربده ب اش بهم پرخاش میکنن هم مادرم هم برادرم